Luwr to jedno z największych, najbardziej znanych i jednocześnie najczęściej odwiedzane muzeum świata. Dziesiątki tysięcy wspaniałych dzieł sztuki przyciągają co roku około 10 milionów zwiedzających. To tutaj znajdują się takie perły światowego malarstwa i rzeźby, jak „Mona Lisa”, „Wenus z Milo” czy „Nike z Samotraki”. Niestety z powodu trwającej pandemii muzeum zostało zamknięte do odwołania. Jego władze wyszły jednak naprzeciw potrzebom miłośników sztuki z całego świata i przeniosły życie muzeum do Internetu.
Na stronie internetowej została udostępniona za darmo kolekcja dzieł sztuki licząca ponad 480 tysięcy eksponatów pochodzących z Luwru i Muzeum Narodowego Eugène’a Delacroixv a także kolekcję rzeźb z ogrodów Tuileries i Carrousel. Prezentowane dzieła pochodzą z ośmiu działów: „Starożytności Bliskiego Wschodu”, „Starożytności egipskie”, „Starożytności greckie, etruskie i rzymskie”, „Sztuka islamska”, „Malarstwo”, „Rzeźba średniowieczna, renesansowa i współczesna”, „Grafiki i rysunki”, „Średniowieczne, renesansowe i współczesne sztuki dekoracyjne”. Poza zapoznaniem się z dziełami i kolekcjami tematycznymi, mamy możliwość skorzystania z interaktywnej mapy, dzięki której możemy przenieść się do poszczególnych muzealnych sal i jeszcze bardziej poczuć klimat Luwru.
Zapraszamy do wirtualnego zwiedzania:
Historia i ciekawostki
- Luwr wybudowany w 1190 roku początkowo pełnił funkcje twierdzy obronnej. Następnie został przekształcony w rezydencję królewską, która przez wieki była siedzibą ponad 20 władców Francji. Ostatecznie w 1793 roku zostało tu otwarte muzeum.
- Długość budynku Luwru wynosi aż 850 metrów a jego powierzchnia 6 ha.
- Usytuowana na dziedzińcu przed głównym wejściem do Luwru szklana piramida, została wybudowana na wzór egipskiej Piramidy Cheopsa i mierzy 21 metrów wysokości.
- Zwiedzającym udostępniono zaledwie 10% eksponatów z całej kolekcji Luwru. Reszta zbiorów jest wykorzystywana jedynie podczas wystaw czasowych lub wypożyczana innym placówkom
- Najsłynniejszy obraz na świecie- „Mona Lisa”, jest chroniona specjalnym, kuloodpornym szkłem i posiada własnych ochroniarzy. Mimo tych środków ostrożności, w 1911 roku obraz został skradziony i wrócił do muzeum dopiero po dwóch latach.
